"Sometimes the best way to deliver a punch is to step back. But step back too far and you ain't fighting at all". -- Eddie Scrap-Iron Dupris in Million Dollar Baby.
เมื่อวาน หยุดพัก 1 วัน ทั้งๆ ที่อยากจะออกมาเดินยืดเส้นยืดสายซัก 1-2 กิโลเมตรก็ตาม แต่ต้องลองทำตามโปรแกรมฝึกซ้อมของคุณ Ryan Hall อย่างเคร่งครัด
เริ่มจากการวอร์มแบบที่ Ryan Hall แนะนำเป็นข้อๆ ตามลำดับ แต่ละข้อใช้เวลา 15 วินาที :
1. เดินยกเข่าสูง
2. เดินเตะขาสูง
3. เต้นสลับขา ยกเข่าสูง (เหมือนตอนเป็นเด็ก ลัลล้า...ดีใจได้กินไอติม)
4. เต้นสลับขา เตะขาสูง
5. สไลด์ข้าง ย่อเข่า
6. สไลด์ข้าง ไขว้ขา
7. วิ่งยกเข่าสูง
8. วิ่งใช้ส้นเท้าแตะก้นตัวเอง
เส้นเอ็น กล้ามเนื้อที่ตึงๆ จากการพึ่งตื่นนอน พอจะคลายออกบ้าง วิ่งเหยาะ 5 นาที เหงื่อเริ่มซึม แต่รู้สึกว่า มีพลังงานเหลือเฟือที่จะเริ่มซ้อมวันนี้ อ่อ...เข้าใจแล้ว อย่างนี้นี่เองที่เค้าให้พัก 1 วัน เห็นหน้า Ryan Hall หัวเราะหึๆ ลอยมาแต่ไกล... ไงหละ จะตะบี้ตะบันวิ่งเหมือนเดิมอีกมั๊ย? เมื่อก่อนวิ่งตามอำเภอใจ เหนื่อยวันไหนก็พัก แล้ววิ่งต่อวันรุ่งขึ้น มวยวัดชัดๆ
Morgan Freeman ให้เสียงบรรยายไว้ในหนังเกี่ยวกับการต่อสู้บนสังเวียนผ้าใบของนักชกหญิงใจเด็ด เรื่อง Million Dollar Baby ว่า "การจะปล่อยหมัดเด็ด บางครั้งต้องถอย แต่ถ้าถอยมากไป แสดงว่าคุณไม่สู้แล้ว" มันใช่จริงๆ ยอมถอยเพื่อรุกต่อไปนั่นเอง หากเอามาเทียบกับการฝึกซ้อมวิ่ง นั่นหมายความว่า การซ้อมหนักเกินไปอาจไม่ได้ช่วยอะไรเลยในระยะยาว
การวิ่ง Long Run คือ การวิ่งเกิน 70 - 80 นาทีต่อเนื่อง ด้วย pace ที่เกือบเท่ากับ pace ที่เราหวังไว้ตอนแข่งจริง ไม่หนัก แต่ก็ต้องไม่สบายตัวจนเกินไป เป็นการฝึกความอดทน และสร้างระบบไหลเวียนของเลือดที่ดีขึ้น การวิ่ง Long Run จะเพิ่มระยะขึ้นทุกสัปดาห์ จนกว่าจะถึงวันแข่งจริง
พยายามดึง pace ไว้ที่ 7.0 min/km ทำได้ในตอนต้นๆ พอผ่านไป 45 นาที เริ่มไม่สามารถรั้ง pace ระดับนี้ไว้ได้ เหนื่อยแต่ไม่ถึงกับหอบ กล้ามเนื้อต้นขายังไม่แข็งแรงพอ ลดระดับ pace ลง แล้ววิ่งเหยาะ ต่อจนครบ 80 นาที ตามโปรแกรม
สัปดาห์แรกผ่านไปแล้ว เหลืออีก 11 สัปดาห์ที่รออยู่ข้างหน้า ! ><
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น