10 min Warm up + 5km @ Tempo pace + 5 min Cool down
ฝึกวิ่งด้วย pace ที่เร็วขึ้นกว่า Recovery Run แม้ว่าจะเร็วขึ้นไม่มาก แต่ความเหนื่อยและความท้อแท้นั้นมากอย่างเห็นได้ชัด
หลังจากวิ่งเหยาะ warm up เสร็จ ลองเริ่มเร่งดู ปรากฎว่า:
2 km แรก ใจอยากจะหยุดวิ่งแล้วเดินซะให้ได้ เสียงหอบ หายใจดังมาก จนคุณลุงที่วิ่งสวนกันไปมาเป็นประจำ ต้องหันมามอง คิดในใจว่าหยุดวิ่งตอนนี้ก็ไม่มีใครห้ามนี่ พอเถอะน่า แต่อีกใจก็คิดว่า แค่นี้ทำไม่ได้เหรอ pace ก็ไม่ได้เร็วอะไรเท่าไหร่ เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ลองอีกนิดน่า
วิ่งลากสังขารแบบเหนื่อยๆ จนครบ 5 km ตามโปรแกรม แล้วเดิน Cool Down อีกสักพัก
วันนี้รู้เลยว่า การวิ่ง เป็นการฝึกฝนให้ตัวเองเอาชนะอุปสรรคทั้งทางร่างกายและจิตใจได้ดีมาก ร่างกายที่อ่อนล้าหมดแรง นั่งพักก็หายเหนื่อย จิดใจที่ท้อแท้ ถ้าฮึดสู้ก็ไม่มีอะไรหยุดเราได้
จะพยายามลบคำว่า "พอเถอะน่า" ออกจากพจนานุกรมของตัวเอง และจะให้กำลังใจตัวเองเสมอ "อีกนิดน่า อีกนิดเดียวเอง"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น